...

Yazılım Sözlüğü

Yazılım Sözlüğü

Yazılım ve Bilişim Teknolojileri Terimleri

Algoritma (Algorithm)

Bilgisayar biliminde, belirli bir problemi çözmek veya belirli bir görevi yerine getirmek için adımları belirleyen ve uygulayan bir yöntem.

API (Application Programming Interface)

Bir yazılım uygulamasının veya bileşeninin, diğer uygulamaların veya bileşenlerin işlevlerine erişim sağlamak için sunduğu arayüz.

Agile

Yazılım geliştirme sürecinde esnek ve iteratif bir yaklaşımı benimseyen metodoloji.

Backend

Bir web uygulamasında, sunucu tarafında bulunan ve kullanıcı arayüzüyle iletişim kuran mantıksal ve işlevsel bileşenlerin toplamı.

Binary

İkili tabanda, yani 0 ve 1 rakamlarını kullanarak ifade edilen sayılar veya veri.

Boolean

Sadece iki olası değere sahip bir veri türü: doğru (true) veya yanlış (false).

Bug

Bir yazılım programında beklenmeyen bir davranışa neden olan hata veya kusur.

Bytecode

Yorumlayıcı tarafından doğrudan çalıştırılabilen ancak genellikle bir derleyici tarafından üretilen ara bir dil.

Cache

Bilgisayar belleğinde sıkça erişilen verilerin kopyalarını tutan geçici depolama alanı.

Client-Server Model

Bir ağdaki iletişimde, sunucu olarak bilinen merkezi bir bilgisayar ile bir veya daha fazla istemci arasında bilgi alışverişi yapılmasını sağlayan bir yapı.

Cloud Computing

İnternet üzerinden bilgisayar sistemleri ve kaynaklarına erişimi sağlayan ve bu kaynakların kullanımını sağlayan bir bilgi işlem modeli.

Commit

Bir versiyon kontrol sistemi üzerinde yapılan değişikliklerin kalıcı olarak kaydedilmesi işlemi.

Compiler

Bir programın kaynak kodunu, farklı bir dilde yazılmış makine koduna dönüştüren yazılım.

Containerization

Bir yazılım uygulamasını çalıştırmak için gerekli olan tüm bağımlılıkları bir araya getirerek, taşınabilir ve izole bir ortam oluşturma işlemi.

CSS (Cascading Style Sheets)

Web sayfalarının görünümünü ve düzenini tanımlamak için kullanılan bir stile tabanlı bir dil.

Database

Verilerin yapılandırılmış bir biçimde depolandığı ve yönetildiği bir veri deposu.

Data Structure

Bilgisayar biliminde verileri organize etmek, depolamak ve erişmek için kullanılan yapılar.

Debugging

Bir yazılım programındaki hataları bulma ve düzeltme işlemi.

Deployment

Bir yazılım uygulamasını kullanıma hazır hale getirme ve bir üretim ortamına yerleştirme işlemi.

DevOps

Yazılım geliştirme ve işletme süreçlerini birleştirerek, yazılım ürünlerinin daha hızlı ve güvenilir bir şekilde teslim edilmesini sağlayan bir kültür ve uygulama seti.

Docker

Uygulamaların hızlı bir şekilde paketlenmesi, teslim edilmesi ve çalıştırılmasını sağlayan bir konteyner platformu.

Encryption

Verilerin, yetkisiz erişimden korunması için şifrelenerek güvenli hale getirilmesi işlemi.

Framework

Yazılım geliştirme için temel yapı ve bileşenlerin sağlandığı bir platform veya ortam.

Frontend

Bir web uygulamasının kullanıcı arayüzüyle etkileşime giren bileşenleri ve işlevleri içeren kısım.

Function

Belirli bir görevi yerine getiren ve genellikle parametreler alarak bir çıktı üreten kod bloğu.

Git

Dağıtık bir versiyon kontrol sistemi olan ve yazılım geliştirme süreçlerinde kullanılan bir araç.

HTML (HyperText Markup Language)

Web sayfalarının yapılandırılmasını ve içeriğini tanımlamak için kullanılan bir işaretleme dilidir.

HTTP (HyperText Transfer Protocol)

İnternet üzerindeki veri iletişimi için kullanılan bir iletişim protokolüdür.

IDE (Integrated Development Environment)

Yazılım geliştirme işlemlerini kolaylaştırmak için bir araya getirilmiş, genellikle kod yazma, derleme ve hata ayıklama gibi araçların bulunduğu bir yazılım paketi.

JSON (JavaScript Object Notation)

Verileri organize etmek ve aktarmak için kullanılan bir hafif veri değişim formatıdır.

Library

Tekrar kullanılabilir kod parçalarının ve işlevlerinin toplandığı bir koleksiyon.

Machine Learning

Bilgisayar sistemlerinin veri analizi ve örüntü tanıma yoluyla kendilerini geliştirebilen bir yapay zeka dalı.

Middleware

Bir yazılım uygulamasının farklı bileşenleri arasında iletişim ve veri transferini kolaylaştıran yazılım bileşenleri.

Module

Bağımsız işlevselliği olan, genellikle yeniden kullanılabilir kod parçaları.

MVC (Model-View-Controller)

Yazılım uygulamalarının bileşenlerini organize etmek için kullanılan bir tasarım deseni.

Object-Oriented Programming (OOP)

Programlama paradigmasıdır ve bir yazılımı nesnelerin bir araya gelmesiyle tanımlar ve bu nesnelerin birbirleriyle etkileşimini sağlar.

ORM (Object-Relational Mapping)

Nesne yönelimli programlama dillerindeki nesneleri ilişkisel veritabanlarında tablolara eşleyen bir programlama tekniği.

Patch

Bir yazılım uygulamasında mevcut bir hatayı veya eksikliği düzeltmek için yapılan küçük bir değişiklik veya güncelleme.

Payload

Bir ileti veya pakette taşınan gerçek veri veya bilgi.

Query

Veritabanından belirli bilgileri almak için yapılan sorgu.

Recursion

Bir fonksiyonun kendini çağırması veya bir problemi daha küçük parçalara bölmek için kendi kendini çağırmasıdır.

Repository

Bir versiyon kontrol sistemine gönderilen ve saklanan kod depolama alanı.

REST (Representational State Transfer)

Bir ağ mimarisi stili olan ve HTTP protokolünü kullanarak veri transferi için basit bir yaklaşım sunan bir yazılım tasarım prensibi.

Runtime

Bir programın çalışma anındaki durumu ve davranışı.

SaaS (Software as a Service)

Yazılımın bir hizmet olarak sunulduğu ve kullanıcıların ihtiyaçlarına göre abonelik veya ücret karşılığında erişim sağladığı bir dağıtılmış hesaplama modeli.

Script

Bir betik veya komut dosyası, bir dizi işlemi otomatikleştirmek veya yürütmek için kullanılan bir dosya.

SQL (Structured Query Language)

Yapılandırılmış sorgu dili, ilişkisel veritabanlarında veri yönetimi ve sorgulama için kullanılır.

Virtual Machine

Bir fiziksel bilgisayar üzerinde çalışan, ancak gerçek donanıma bağlı olmayan ve genellikle sanal olarak oluşturulan bir bilgisayar ortamı.